نحوه صحیح تنظیم و انحا وصول سفته چگونه است؟
برات، سفته و چک، سه سند تجاری می باشند. این اسناد تجاری در قانون تجارت، تعریف می گردند و مقررات آن ها ذکر می شود. منظور از سفته، نوع خاصی از سند تجاری است که توسط مدیون صادر می شود و ضمن آن، مدیون تعهد می کند که مبلغ تعیینی را در تاریخ مشخص، به طلبکار پرداخت کند. در این مقاله به بررسی نحوه تنظیم و انحا وصول سفته می پردازیم و قانون ایران را در این مورد بررسی می کنیم. با ما همراه باشید.
ممکن است اسم سفته را در بسیاری از معاملات تجاری یا کاری شنیده باشید و استفاده از آن نیز با گذر زمان در کشور بیشتر می‌شود. شاید امروزه کمتر کسی با سفته امور مالی خود را انجام بدهد و سفته دیگر مانند قدیم به عنوان وسیله پرداخت استفاده نمی شود و معمول در عرف جامعه این است که برای ضمانت حسن انجام کار از آن استفاده می شود. عدم آگاهی از نحوه تنظیم و انحا وصول سفته، تعهدات و قانون‌های ارائه سفته یا حتی دریافت آن، باعث ایجاد بسیاری از مشکلات در معاملات کاری می شود.
تنظیم و انحا وصول سفته در قانون
سفته در قوانین ایران نوعی تعهد به پرداخت است. این سند تجاری دو طرف دارد:
- صادر کننده یا متعهد
- دارنده
قبل از بررسی تنظیم و انحا وصول سفته باید بدانید دو ماده زیر در قانون تجاری ایران، این سند تجاری را توصیف می نماید:
- به استناد ماده ۳۰۷ قانون تجارت مصوب ۱۳۱۱/۰۲/۱۳ سفته بانکی سندی است که به موجب آن امضاء کننده متعهد می‌شود تا مبلغی را در موعد معین یا عندالمطالبه در وجه حامل یا شخص معین یا به حواله کرد او بپردازند. در هنگام تنظیم سفته علاوه بر امضاء یا مهر متعهد باید مشخص کننده مبلغ تعهد شده، گیرنده وجه و تاریخ نیز باشد.
- وفق ماده ۳۰۸ قانون تجارت در تکمیل سفته رعایت این نکات الزامی است: علاوه بر مشخصات صادرکننده و اقامتگاه و محل پرداخت، می‌بایست مبلغ به حروف قید شود. اگر مبلغ قید نشود تا حداکثر میزان اعتبار اسمی سفته مسئول شناخته می‌شوید.
در صورت مواجه با هرگونه مشکل در باب سفته و اسناد تجاری دیگر، پیشنهاد “وکیل از ما” به شما، مشاوره تخصصی با بهترین وکیل حقوقی در تهران و شهرستانها می باشد. از این طریق با آگاهی از قوانین، می توانید از ضرر و زیان احتمالی جلوگیری کنید.
در سایت حقوقی “وکیل از ما” برآنیم تا با ارتقا آگاهی کاربران، از ضرر و زیان های احتمالی برای آنان جلوگیری کنیم. از این طریق همواره در تلاشیم تا با ارائه دانستنی های حقوقی به روز، راه احقاق حقوق کاربران را هموار سازیم. به منظور مطالعه بیشتر کلیک کنید: دانستنی های حقوقی
نحوه صحیح تنظیم سفته
در این بخش از مقاله ایکه به تنظیم و انحا وصول سفته اختصاص دارد، به بررسی نحوه صحیح تنظیم آن می پردازیم. باید بدانید، در صورتی که می‌خواهید سفته‌ای خریداری و تنظیم کنید و سپس به دیگری بدهید. یا اگر می‌خواهید سفته‌ای را بابت طلب از شخصی دیگر دریافت کنید، بایدتمامی نکات زیر در تنظبم آن رعایت شود.
- باید تاریخ سر رسید سفته قید گردد. تا شخص بداند و بتواند از مزایای تجاری بودن سفته بهره‌مند شود.
- باید مکان پرداخت سفته به جهت تعیین محل دقیق جهت طرح دعوی قید گردد.
- میزان تعهداتی که به موجب آن سفته متحمل می‌شوید یا دریافت می‌کنید را دقیق ذکر نمایید.
- ذکر تاریخ به حروف.
- ذکر مبلغ به حروف.
- ذکر مشخصا شخصی که سفته در وجه وی صادر می‌گردد.
- شماره ملی، شماره تماس، امضا و حدالامکان اثر انگشت صادر کننده سفته.
نحوه وصول سفته
پس از پایان بررسی نحوه صحیح تنظیم سفته، حال نوبا آن است تا روش های وصول سفته را بررسی نماییم.در حال حاضر با وجود شرایط و قوانین حاکم بر جامعه و معضلات و مشکلات عدیده، سفته با عنایت به وصف تضامنی بودن آن و همچینین قرار گرفتن در زمره اسناد تجاری و استفاده از مزایای این اسناد، می‌تواند گزینه خوبی برای مبادلات و همچنین تضامین دریافتی از دیگران قرار بگیرد. برای وصول سفته مراحل زیر را طی نمایید:
- جهت وصول سفته شخص باید با مراجعه به بانک عامل، نسبت به تنظیم واخواست‌نامه سفته اقدام نماید.
- واخواست سفته توسط بانک انجام و یک نسخه از آن به بدهکار سفته جهت اطلاع از مطالبه وجه توسط دارنده ابلاغ می‌گردد.
- پس از گذشت مواعد ابلاغ، شخص دارنده تنها ۳۰ روز مهلت جهت اقامه دعوی مطالبه با وصف تجاری بودن سفته و استفاده از مزایای اسناد تجاری را داراست.
لازم به ذکر است با توجه به اینکه سفته قابلیت و مزایای اسناد تجاری را داراست و شخص واخواست کننده می‌تواند از این باب مطالبه مبلغ آن را به راحتی انجام دهد، می‌بایست اشخاص در تنظیم و انحا وصول سفته توجه کافی را لحاظ نمایند.
محل پرداخت سفته
نحوه تنظیم و انحا وصول سفته را مورد بررسی قرار دادیم. حال به عنوان سخن پایانی می خواهیم به محل پرداخت و مرجع صالح رسیدگی به موضوع سفته اشاره کنیم. محل پرداخت سفته از جمله سفته حسن انجام کار، همان محلی است که در سفته مشخص می شود.
قاعده عام مطالبه دیون اذعان می دارد: اگر بدهکار ، بدهی خود را نپردازد، طلبکار باید برای مطالبه آن به اقامتگاه بدهکار مراجعه کند و در دادگاه محل اقامت مدیون ، اقامه دعوا نماید.
در نتیجه در مورد سفته هم می توان گفت که در صورت عدم تعیین محل پرداخت سفته، محل پرداخت آن، محل اقامت صادر کننده سفته که مدیون این سند می باشد، خواهد بود.
